Waarom ik uitviel tegen een vallend Tupperware bakje.

‘Practice what you preach’ zeg ik altijd tegen klanten.

Na het verlies van drie dierbaren in acht maanden kwam ik nu mezelf tegen.

Dat bleek toen ik uitviel tegen een vallend Tupperware bakje.

Laat jij mij nu ook al in de steek?

Ik liep spaak

Mijn bedrijf heet Het zakelijke hart – volhoudbaar ondernemen & leiderschap. Nu liep ik tegen mijn eigen volhoudbaarheid op. Ik heb mezelf toestemming moeten geven om te mogen rouwen, en dat kostte meer moeite dan ik dacht.

Op 18 juli 2021 overleed mijn vader onverwachts aan zijn hart, een week later een dierbare vriend aan suïcide en zes weken geleden sprak ik op de crematie van mijn allerbeste vriend. Longkanker. Dood. Drie verliezen in 8 maanden.

Ondanks dat ik als coach begrijp dat ik te rouwen heb, kwam ik mezelf tegen. Omdat ook ik leef in een maatschappij die denkt dat verandering een kwestie is van een paar keer vergaderen, dat je hard moet werken en continue bezig moet zijn. Ook met leuke dingen in het weekend.

En zo werkt het niet.

Dat weet ik wel, en dat kan ik bij klanten altijd zo haarscherp zien.

Voor mezelf was ik het even vergeten.

Weg meditatiemomentjes

De eerste twee verliezen waren plots.

Ik liep door.

Een klus, coachklanten, een verhuizing en nalatenschap afwikkelen.

Bij de verhuizing liep ik letterlijk tegen een nokbalk aan. Diagnose: zware hersenschudding. Advies: zes weken rust. Als ZZP’er? Halfslachtig geprobeerd.

En toen zakte tot overmaat van ramp hondlief door zijn heupen. Diagnose: heupdysplasie. Gaat niet meer over. Van uren struinen door de bossen ging het naar korte ommetjes in de wijk.

Weg meditatiemomentjes.

Volhoudbaarheid

Volhoudbaar is het Zuid-Afrikaanse woord voor duurzaam.

Voor mij betekent dit naast duurzame aandacht voor onze planeet, óók dat het voor mijn klant, voor mij, voor hun team(s) en hun onderneming vol te houden is wat ze willen transformeren.

Dat wat we ook besluiten te doen, dat het ‘houdbaar’ is op de lange termijn. Het gaat dan niet om kortetermijnwinsten, ego strelende projecten, of privé uit balans raken op alle vlakken.

Mijn volhoudbaarheid

Mijn eigen ‘volhoudbaarheid’ kwam in het gedrang door een opstapeling van events die grotendeels buiten mijn invloedssfeer lagen. Ik heb maanden rondgelopen met een hoofd vol watten. Dat is me ooit eerder overkomen, alleen toen ging het niet om het verliezen van mensen.

Ik vergat dingen, was snel geïrriteerd en kon af en toe zomaar een paar uur verder zijn zonder dat ik iets ‘nuttigs’ gedaan had. En werd dus boos op dat vallende Tupperware bakje. Waar ik dan ook wel weer hard om kon lachen.

Wel had ik een oordeel op niks doen.

Ik vond dat ik door moest, acquisitie doen, en en passant graag ook even alle klussen in huis afmaken.

Inzicht

Wat ik me recent realiseerde is, is dat ik mijn eigen volhoudbaarheid aan het veronachtzamen was.

Door mezelf toestemming te geven om niet te hoeven werken en niks te hoeven, kwam het verdriet en het gemis los. En kon ik toegeven dat ik diep geraakt ben. En diepe dankbaarheid voelen dat ik in ieder geval op een goede en liefdevolle manier afscheid heb kunnen nemen van mijn beste vriend.

Mijn les en advies?

Houd nog meer van jezelf dan je hopelijk al doet.

Practice what you preach. Pas toe wat je weet dat goed voor je is.

Voor mij: goed voor mijn eigen volhoudbaarheid zorgen.

En vertel de mensen en dieren waar je om geeft dat je van ze houdt.

Jullie dialoog kan zomaar ineens veranderen in een onbeantwoorde monoloog.

Nabrander

Wow.

Deze post had ik iets ingekort ook op LinkedIn gedeeld en binnen vijf dagen hadden maar liefst 11.000 mensen deze post gezien en kreeg ik 40 reacties. Herkenning. Steunbetuigingen. Lieve woorden.

Wat ben ik dankbaar dat we elkander een hart onder de riem kunnen steken. Wederzijds. Door te delen wat we meemaken. En door te reageren naar elkaar. Dank aan iedereen die de moeite genomen heeft mijn post te lezen en te reageren.

NB Inmiddels staat de teller op 15,995 views!